Został on uznany za bardzo niebezpieczny pierwiastek. A zaczęło się wszystko w małej japońskiej miejscowości, położonej nad morzem, niedaleko rafinerii nafty. Spożywano tam ryż, który — jak się okazało — był zatruwany wodą zanieczyszczoną związkami kadmu, pochodzącymi właśnie z tej rafinerii. Mieszkańcy odczuwali nieznośne bóle w mięśniach, obserwowano samoistne łamanie się kości (bo kadm wypłukuje wapń), deformacje szkieletu, uszkodzenia płuc, nerek i innych narządów. Nadmiarem kadmu mogą być spowodowane wreszcie wszystkie postacie nowotworów. Niektórzy badacze wiążą np. rakotwórczy wpływ nikotyny z obecnością tego pierwiastka w tytoniu i dymie.

Ponieważ nasz woreczek żółciowy w czasie snu nie pracuje, to – zwłaszcza przy ciężkostrawnych i obfitych kolacjach i przy braku ruchu i wysiłku fizycznego – niedostateczna ilość żółci wydziela się do jelit. Powstaje zastój żółci, który jest najczęstszą (choć nie wyłączną) przyczyną tworzenia się kamieni żółciowych. Pierwszym sygnałem są bóle ściskające dookoła pasa, świadczące o podrażnieniu woreczka żółciowego, o jego złej pracy. Prześwietlenie może jeszcze nie ujawnić obecności kamieni. Dopiero ataki bólu promieniujące do prawej łopatki lub kręgosłupa, mogą świadczyć o tym, że kamień się już uformował.

Doktorzy Leonnart Krook (profesor patologii) i Leo Lutwak z Uniwersytetu Cornella, którzy właśnie taką teorię wygłaszali, spróbowali dowieść jej na pacjentach wolontariuszach. Wybrali 10 osób (5 mężczyzn i 5 kobiet) w wieku od 29 do 45 lat cierpiących na paradontozę. Badając ich jadłospis obliczyli, że 9 osób z tej dziesiątki otrzymywało dziennie po ok. 400 mg lub mniej wapnia. Tymczasem dzienne

Dr Melvin Page, stomatolog z St. Petersburg (USA), w jednym z fachowych pism ogłosił w 1975 r. wyniki swoich badań nad przyczynami chorób zębów. „Nieracjonalne odżywianie — pisał — niedobory minerałów pochodzenia organicznego, to główni winowajcy fatalnego stanu naszego uzębienia…”

Dr Page pisał jeszcze: „Największą odpowiedzialność za nasze nieodpowiednie odżywianie ponosi przemysł spożywczy, który nam dostarcza wysoko oczyszczonej mąki, cukru, ryżu i innych produktów, pozbawionych składników mineralnych, a szczególnie minerałów śladowych”. W swoich dalszych wywodach dr Page zaleca, aby m. in. zażywać tabletki Kelp, które wszystkie te brakujące składniki mineralne uzupełniają. Kelp to „drobna roślinność z ogrodu Neptuna” — plankton, algi itp. z mórz oczyszczone, wy-suszone i sprasowane w pigułki. Zawierają niemal wszystkie składniki mineralne, łącznie ze śladowymi oraz większość witamin.

Jest ich kilka, ale nie wszystkie zostały dobrze poznane. A trzeba przy tym przypomnieć, że niektóre z już opisanych — jako „pożyteczne” — po przedawkowaniu są przecież trucizną. Choćby tak cenny dla zdrowia i równocześnie niebezpieczny selen. Nieco podobny pod tym względem jest arsen.

Arsen – Już w starożytności był znany i jako lek, i jako trucizna. Do dziś używa się go nieraz w lecznictwie. Działa wzmacniająco, przeciw anemii i na apetyt.

U nas — uważa się, że zawartość ponad 0,5 mg rtęci w 1 kg żywności już jest niedopuszczalna. Badano 121 partii konserw rybnych w 5 asortymentach przeciętnie było w puszkach 0,2 mg rtęci na 1 kg zawartości.

Jako przykład podajmy, że najmniej rtęci zawierał „Śledź po gdańsku” w oleju, bo 0,07 ± 0,02 mg/ kg. Czyli — polskie ryby w puszkach możemy spokojnie spożywać.

Nie tylko walczą, ale i nie dopuszczają do tworzenia się w organizmie wolnych, niezwiązanych drobin, które — według nowych teorii — są przyczyną przedwczesnego starzenia się organizmu, a których działalność Pauling nazywa „wolnym chuligaństwem”.

Poza tym ten Wielki Laureat Nobla podkreśla, że witamina C jest

Nowotwory, a głównie rak przełyku, dawały się we znaki w rejonie Linhsien nie tylko ludziom. Gnębiły także i drób, którego przecież nie karmiono ogórkami. Trzeba było więc znaleźć jakieś czynniki sprzyjające tej chorobie. Badania wykazały, że w ogniskach terenowych raka ilość mikroelementów w żywności była niezwykle mała. Do takich brakujących biopierwiastków należały sole magnezu, żelaza, selenu, molibdenu, baru, tytanu, manganu i glinu.

– 1. Stosować m.in. lecytynę, siemie lniane, czosnek, jabłka, błonnik.

– 2. Jadać mniej tłuszczów nasyconych, takich jak: masło, słonina, inne tłuszcze zwierzęce.

Miażdżyca jest przewlekłą chorobą, powodującą upośledzenie czynności tętnic oraz zwężenie, a nawet zamknięcie światła naczyń. W konsekwencji prowadzi to do niedotlenienia, w mniejszym lub większym stopniu, wszystkich niemal narządów organizmu, w tym serca, mózgu, nerek i stóp. Jest to choroba ogólnoustrojowa.

Jak się więc odżywiać, aby tego selenu dostarczać organizmowi w optymalnych dawkach, tzn. nie za wiele, ale i nie za mało? Wielu badaczy stwierdza, że niedobór tego pierwiastka jest „nowoczesnym problemem”, gdyż jest on nie tylko spłukiwany do mórz dzięki nowym metodom uprawy gleby, ale i usuwany z produktów w trakcie przemysłowej obróbki żywności. Zjawisko to może nie jest tak wyraźne, jak w przypadku innych minerałów śladowych, ale równie znaczące.