Monthly Archives Luty 2012

Wszyscy z wiekiem mamy „starsze kości”, ale trzeba przyznać, że u niektórych są zdrowe, silne, młode i „gęste”, a u innych — łamliwe, zrzeszotowiałe, „rzadkie”. Zrzeszotowienie (osteoporosis) to jedna z najczęstszych chorób kości, szczególnie w starszym wieku i… u kobiet.

„Babcia wstała z krzesła i złamała nogę”. Fakt. Osteoporosis spotyka się u 25% kobiet po menopauzie. A minimum 26% kobiet powyżej 60 roku życia ma zrzeszotowiałe kości, co bywa przyczyną deformacji kręgosłupa, bólów i utraty wagi. Dolegliwość ta dokucza

Niestety, nasze „ucywilizowane” serce jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów. Mówimy: „choroba dyrektorska”, „serce nie wytrzymało”, „serce mu z żalu pękło” itp., ale czyż kiedy łączymy sprawy serca z piciem wody? A badacze przyczyn chorób serca bardzo ściśle te sprawy wiążą.

Przede wszystkim wiele tajemnic zdradziła statystyka. Bo oto tam, gdzie jest tzw. twarda woda, o wiele mniej ludzi umiera na serce niż w miejscowościach posiadających wodę miękką. Przekonali się o tym np. Anglicy, gdy statystyka wykazała, że w Glasgow, które ma wodę miękką (twardość wody jedna z najniższych w Anglii), śmiertelność osób z powodu chorób układu sercowo- -krążeniowego była o 50% wyższa niż w Londynie, który ma wodę wodociągową o wysokiej twardości.

Miedź jest nam potrzebna przede wszystkim do tego, abyśmy lepiej przyswajali żelazo. Ponadto — konieczna do działalności niektórych enzymów oksydoredukcyjnych.

Medycyna ludowa od dawien dawna wierzyła, że robotnicy pracujący w kopalniach miedzi nie umierają na raka, czyli że… miedź zabezpiecza przed nowotworami. Wprawdzie do dziś nie wiemy, jak to się dzieje, ale rzeczywiście w pewnej mierze potwierdza się to wiérzenie.

Wielu ludzi przeraża wizja przyszłości człowieka we współczesnym świecie. Lękają się widma gnębiących ludzkość chorób, których liczba wzrasta wraz z postępem cywilizacji. Nawołują do walki o zdrowie fizyczne, umysłowe, psychiczne, o jakość życia i jak najlepszy byt dla jednostki i całych społeczeństw. Nauka robi co może. A widocznie może wiele, bo nieomal każdy dzień, każda godzina przynosi nowe wiadomości, odkrycia, doniesienia, hipotezy. Doszło do tego, że w amerykańskim piśmie naukowym, poświęconym wiedzy o żywieniu i jego wpływie na ludzkie zdrowie, postawiono postulat, aby zawodowe dietetyczki egzaminować co 2 lata, sprawdzając ich wiadomości. Wiele bowiem starych „prawd” trzeba odrzucać, a na ich miejsce przychodzą nowe, lepiej udokumentowane. W tymże piśmie wyraźnie podkreślono, że: „lekarze nie czują się pewni na tym odcinku, zaś wśród poradnictwa dietetycznego jest dużo szarlatanerii, zacofania itp.” )

W 1977 r. Amerykę obiegła moda na „cudowną, naukowo opracowaną” receptę na „nietycie”, nazywaną „dietą redukcyjną”. Wymaga ona, aby odżywiając się normalnie, oczywiście racjonalnie, oprócz tego jadać codziennie:

– 50 mg witaminy B6,

– łyżeczkę octu winnego, jabłecznego,

– pół szklaneczki ugotowanego siemienia lnianego (ma ono do 90% lecytyny),

Za mało i zbyt rzadko jadamy produkty, które magnez zawierają, a ponadto obróbka przemysłowa pozbawia tego składnika nawet bogate weń produkty.

Najwięcej magnezu zawiera np. kakao, na drugim miejscu w tabeli są… orzeszki bukowe, zwane bukwami. Któż je jednak jada? Na trzecim miejscu mamy soję, z której np. w Polsce robi się głównie olej ponadto sporo magnezu znajduje się w nasionach różnych roślin (m. in. maku), w orzechach i zieleninach, w twardej wodzie (razem z wapniem) oraz w melasie.

Historię witaminy E powinno się zaczynać od odkryć dra Herberta M. Evansa i jego współpracowników, którzy w latach dwudziestych znaleźli w oleju z pszenicznych kiełków nieznaną substancję, niezbędną do normalnego rozmnażania się szczurów. W 10 lat później nazwano ją tokoferolem. Nazwę tę stworzył profesor greki z Uniwersytetu Berkeley od słowa tokos (rodzenie) i phero (nosić). Po wielu dalszych badaniach okazało się, że z różnych tokoferoli nazwanych witaminą E najbardziej aktywny biologicznie jest alfa-tokoferol.