Lit i depresje

Niegdyś stosowano sole litu do leczenia dny i skazy moczanowej. Dopiero w 1949 r. F. J. Cade z Australii opisał właściwości psychotropowe tego metalu. Leczenie ciężkich przypadków chorób psychicznych wymaga specjalnie przystosowanych zakładów leczni-czych, ale z dobrym skutkiem próbuje się leczyć lżejsze formy, np. depresje, węglanem litu (Litium carbonicum).

W 1971 r. Earl Dawson z uniwersytetu w Teksasie ) dowiódł, że gdy w wodzie pitnej w 12 miastach stanu Teksas poziom litu wynosił powyżej 70 mcg w 1 I, to przyjmowanie pacjentów do szpitali psychiatrycznych wyraźnie spadało. Jeśli po deszczach zawartość litu w wodzie pitnej obniżała się, od razu wzrastała liczba pacjentów z chorobami psychicznymi. W El Paso, gdzie litu w wodzie pitnej jest dużo więcej niż np. w Dallas, choroby te są 7 razy rzadsze.

Minerałem tym można z dobrym skutkiem leczyć narkomanów, al-koholików, a także chyba… ponuraków, jednostki agresywne itp. Tam, gdzie jest sporo litu w wodzie pitnej, ludzie są serdeczniejsi, pogodniejsi, mniej jest awanturników i brutali. Niedaleko szukając porównajmy psychikę naszych Kaszubów i górali. Na Podhalu jest — przypomnijmy — ponoć 300 razy mniej litu niż na Pomorzu.

W czym praktycznie można szukać litu? W niektórych źródłach mineralnych, ale także i w soli kopalnej. Więc agresywnym, nieznośnym nastolatkom nie żałujmy wody mineralnej (przejrzeć warto tabelkę zawartości mikroelementów, umieszczoną zw

Strony: 1 2

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>