Może najważniejszym odkryciem w dziedzinie biopierwiastków jest fakt, że mangan okazał się konieczny do prawidłowego rozwoju komórek oraz do… działania tiaminy, a także — obok żelaza i miedzi — do prawidłowego przebiegu procesu wytwarzania krwi. Ciekawe, że przy niedoborze manganu tiamina może być po prostu toksyczna. Pierwiastek ten łagodzi toksyczne właściwości wielu związków.
Dzienne zapotrzebowanie na mangan wynosi 0,2 do 0,3 mg na 1 kg wagi ciała. A w czym jest mangan? Najwięcej znajduje się go w herbacie i żurawinach już mniej, ale również dużo — w pieprzu, jadalnych kasztanach (maronach) i kakao.
Dziś wiemy już na pewno, że kobalt jest związany z witaminą B)2 (jest w niej 4,5% kobaltu) i jej pochodnymi. 2e pobudza z wyjątkową aktywnością procesy tworzenia się krwi, zwiększa syntezę kwasów nukleinowych i w ogóle pomaga w ogólnej regeneracji ustroju po wszelkich chorobach. Jest konieczny w metabolizmie aminokwasów. Lekarze leczą nim nieraz niedokrwistość zakaźnie toksyczną, nowotworową i towarzyszącą schorzeniom nerek. Wtedy podają go 50—150 mg na dobę.
Empiryczne spostrzeżenia dra weterynarii i medycyny Tadeusza Podbielskiego dowiodły, że zarówno ludzie, jak i hodowane przez nich zwierzęta, zapadają częściej na wymienione choroby w tych okolicach, gdzie istnieje niedobór kobaltu.
Najwięcej mamy kobaltu w pszenicy i gryce (0,35 mg na 1 kg), a poza tym w ziarnie kakao (0,3 mg/ kg). W herbacie i kukurydzy znajduje się 0,15 mg/ kg, a w innych produktach jeszcze mniej, bo tysięczne części miligrama.
A jednak zawartość kobaltu w organizmie człowieka jest dość duża. W trzustce mamy go 35 mcg % suchej masy, w wątrobie — 25, w mięśniach — 2,5, a we krwi ok. 60 mcg% (według Maksi- mowa).
Leave a reply