Ogromna większość niedomagać wątrobowych polega najczęściej na niewydolności wątroby, złym wydzielaniu żółci, a często i przetłuszczeniu wątroby. Do ziół stosowanych przy niedomodze wątroby należą:
Kwiat kocanki piaskowej (zwany też nieśmiertelnikiem), który pobudza komórki wątroby do wytwarzania i wydzielania żółci, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego, poprawia pracę trzustki, a wreszcie uszczelnia naczynia krwionośne.
Korzeń mniszka lekarskiego – przeciwdziała gromadzeniu się tłuszczów w wątrobie, wpływa na zwiększenie apetytu, wydzielanie soków żołądkowych i żółci, a wybitnie dodatnio wpływa na układ nerwowy wątroby i woreczka żółciowego.
Liść mięty pieprzowej – jest środkiem żółciotwórczym, przeciw- skurczowym, rozgrzewającym, a poza tym ma duże znaczenie w leczeniu stanów skurczowych przewodu pokarmowego i może stanowić środek pomocniczy w leczeniu owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, zwłaszcza przebiegającego z nadmierną kwasowością soku żołądkowego.
Ziele krwawnika jest środkiem wielokrotnie zbadanym przez szereg instytutów naukowych pod względem wybitnego działania przeciw- krwotocznego. Działa ono poza tym korzystnie na krążenie, posiada przeciwskurczowe działania na naczynia krwionośne, wreszcie od- działywuje korzystnie przy zaburzeniach trawiennych, szczególnie w nieżytach o podkładzie nerwowym.
Kora kruszyny pobudza ruch robaczkowy jelita grubego, działa żółciopędnie, dezynfekuje przewód pokarmowy. Wszystkie wyżej wyliczone zioła zgromadzone zostały zresztą we właściwych proporcjach w mieszance ziołowej „Cholagoga II”.
Leave a reply