Ciekawe, że znaczenie magnezu i konsekwencje jego niedoborów dla naszego zdrowia zaczęto poznawać wówczas, gdy zgłębiono tajniki fotosyntezy u roślin, a więc kilkadziesiąt lat temu.
Zjawisko procesu stałego wytwarzania materii organicznej sięga miliardów lat, kiedy to na ziemi pojawiły się barwniki, wyzwalające reakcję chemiczną przez absorpcję promieni słonecznych. Tu decydującą rolę odegrały „foto-uczulacze” z grupy porfiryn, które powstały z prostych związków: kwasu octowego i gliceryny. Dopiero jednak pojawienie się magnezowej pochodnej porfiryny, w postaci chlorofilu, zadecydowało o historii naturalnej wyższych form życia organicznego. Chlorofil posiada zdolność prowadzenia nie cofającej się reakcji fotochemicznej, której energia kumuluje się w trwałych związkach biochemicznych.
Proces fotosyntezy ukształtował się prawdopodobnie pod koniec okresu prekambryjskiego (ok. 1000 milionów lat temu). Struktura chlorofilu jest bardzo zbliżona do hemu, zasadniczego składnika barwnika krwi. Różnica polega na tym, że w chlorofilu jest magnez (jon Mg), a w hemie, czyli hemoglobinie, jest jon żelaza (Fe). W ten sposób związek ewolucyjny świata roślinnego i zwierzęcego został udokumentowany przez Leona Marchlewskiego, profesora chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Gdy rośliny niedomagają z powodu niedoboru magnezu, nie tylko rosną wolniej, ale ich liście są blade i przedwcześnie żółkną. Uzupełnienie gleby solami magnezu przywraca roślinom pełne „zdrowie”.
Można powiedzieć, że z człowiekiem jest podobnie, choć… bywa to jeszcze bardziej skomplikowane. W każdym razie człowiek też nie może być zdrowy bez magnezu. Stwierdzono to na pierwszym kongresie poświęconym chorobom wywołanym deficytem magnezu, jaki odbył się w maju 1971 r. w Vittel. Najogólniej mówiąc, jon magnezu odgrywa szczególną rolę w niemal wszystkich procesach zachodzących w organizmie. A więc, w procesach ochronnych, jako czynnik przeciwstresowy, przeciwtoksyczny, przeciwalergiczny, przeciwanafilaktyczny (rodzaj uczulenia), przeciwzapalny, ochraniający przed promieniowaniem jonizującym, regulujący ciepłotę, pobudzający fagocytozę i odgrywający rolę w tworzeniu przeciwciał.
Leave a reply