Niegdyś stosowano sole litu do leczenia dny i skazy moczanowej. Dopiero w 1949 r. F. J. Cade z Australii opisał właściwości psychotropowe tego metalu. Leczenie ciężkich przypadków chorób psychicznych wymaga specjalnie przystosowanych zakładów leczni-czych, ale z dobrym skutkiem próbuje się leczyć lżejsze formy, np. depresje, węglanem litu (Litium carbonicum).
W 1971 r. Earl Dawson z uniwersytetu w Teksasie ) dowiódł, że gdy w wodzie pitnej w 12 miastach stanu Teksas poziom litu wynosił powyżej 70 mcg w 1 I, to przyjmowanie pacjentów do szpitali psychiatrycznych wyraźnie spadało. Jeśli po deszczach zawartość litu w wodzie pitnej obniżała się, od razu wzrastała liczba pacjentów z chorobami psychicznymi. W El Paso, gdzie litu w wodzie pitnej jest dużo więcej niż np. w Dallas, choroby te są 7 razy rzadsze.
czytaj dalej